นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ห้องฝั่งตรงข้าม
ผลิตโชครู้สึกเหมือนถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลา จนตอนนี้เขาแทบจะเป็นโรคประสาทอยู่แล้ว
ผู้เข้าชมรวม
385
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
385
หมวด : แฟนฟิคไทย
อัปเดตล่าสุด : 13 พ.ค. 61 / 10:41 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ถ้าคุณเป็นคนดัง เป็นคนของประชาชน
การถูกสายตามากมายคอยจับจ้องอยู่ตลอดเวลา อาจจะเป็นสิ่งที่คุณยอมรับได้
แต่ถ้าคุณเป็นแค่คนธรรมดาๆล่ะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"มึำไว้นะ ไอ้เป๊ ูไม่เอามึไว้แน่"
นั่นือประโยที่พี่้อมทิ้ท้ายเอาไว้ ่อนะวาสายไป
นี่เป็นหนึ่ในู่รีอผม
้วยวามที่ผม้อใ้ีวิปาัีนถีบ ลำบายานมาั้แ่เ็ ทำให้ผมเรียนรู้ที่ะเป็นนเห็นแ่ัว
อะไรที่เป็นผลประโยน์อัวเอ ผม็มัะว้าเอาไว้่อน โยไม่สนใว่ามันะผิศีลธรรมหรือไม่
เ่นที่พี่้อมับผมร่วมมือันยัยอทรัพย์อบริษัท แ่ผม็ระวััวแนบเนียน ไม่ให้มีหลัานสาวมาถึัวเอ
นสุท้าย ฝ่ายรวสอบ็พบพิรุธ และนำไปสู่ารที่พี่้อมโนไล่ออและโนฟ้อ แ่นเียว
หลัานั้นมา ผม็รู้สึเหมือนโนามรัวาน
ไม่ว่าผมะออไปไหน มันเหมือนับมีนอยสะรอยามผมอยู่ลอเวลา
บารั้ รถผม็ยาแบน
มีาหนูายที่มีหนอนยั้วเยี้ยอยู่ในู้รับหมาย
หน้า่าบ้านโน้อนอิปาเ้ามานระแ
พวหรีที่ส่มาให้ในวันเิ
เหุาร์พวนี้ มันอาะไม่ใ่เรื่อร้ายแรนถึีวิ แ่มันือารทำสรามประสาท
ในที่สุผม็ัสินใหนี
ผมเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ ลาออาาน ย้ายที่อยู่ใหม่
โยทำแบบเียบๆ ไม่บอรายละเอียับใร
เวลาไปไหนมาไหน็ะไม่เ็อินในโเียล
ถ้าเปลี่ยนื่อ นามสุล หรือทำศัลยรรมเปลี่ยนใบหน้าไ้้วย ผมะทำไปแล้ว
ผมหาานใหม่ไ้ ในทำเลที่่อน้าห่าออไปาย่านเิม
ย้ายที่อยู่ใหม่ ที่ไลออไปนเรียไ้ว่า แทบะนละฟาฝั่อรุเทพฯ
ที่อยู่ใหม่อผมเป็นอนโย่านานเมือ ุมนโยรอบ็่อน้าเียบสบ
ั้แ่ย้ายมา ผม็รู้สึว่า เหุาร์แปลๆที่เหมือนโนามรัวานหยุไปแล้ว
เวลาผ่านไปเือบเือน ที่ีวิผมสบสุ
นระทั่วันหนึ่
ผมออมาาผ้าที่ระเบีย และผม็เห็นเานยืนอยู่ที่หน้า่าห้อๆหนึ่ ในึฝั่ร้าม
นๆนั้นยืนหลบอยู่หลัผ้าม่าน
ถึะเป็นแ่เา ไม่เห็นหน้า แ่ผมรู้สึไ้ว่า เาำลั้อมอมาที่ผม
เห็นันั้น ผมรีบลับเ้าห้อ ปิระ ปิม่าน ปิไฟ แล้วแอบมอูในวามมื
แ่รู่เียวเท่านั้น ห้อนั้น็ปิไฟามผม
ผมมอไม่เห็นอะไรในห้อนั้นอี นอาวามมื
วันรุ่ึ้น ผมรีบื่นึ้นมาู ว่านฝั่ร้ามยัอยู่หรือเปล่า
แ่วามสว่าในเวลาเ้า มันทำให้ผมมอไม่เห็นอะไร นอาผ้าม่านสีอ่อนที่รูปิสนิท
หรือบาทีผมอาะิมาไปเอ็ไ้
โร้ายที่มันไม่เป็นเ่นนั้น
่ำวัน่อมา นห้อร้ามยัแอบมอผมอยู่หลัผ้าม่าน
ทันในั้น โทรศัพท์ผม็ัึ้น
เป็นเบอร์ที่ผมไม่รู้ั
"ฮัลโหล นั่นใรพู"
"........"
"ฮัลโหล พี่้อมใ้มั้ย ฮัลโหล" ผมรอเสียลไป้วยวามุนเียว แ่ปลายสายยัเียบ
แล้วสัา็ัไป
'ไอ้พี่้อม ามูเอไ้ไวะเนี่ย' วามรู้สึหวาระแว วามโรธ วามลัว ผสมปนเปันอยู่ในใอผม
วัน่อๆมา ผมออาบ้านไปทำาน้วยอาารหวาระแวไปหม
รู้สึเหมือนมีนสะรอยามลอเวลา สะุ้เวลามีนมายืน้าๆ
ระแวนเสียวสันหลัเวลามีนเินามมา้าหลั
ลัวเวลาเินมาเอารถรลานอรถ
เมื่อลับมาที่ห้อ ็ยัมีนแอบมอาห้อฝั่ร้ามอี
นในที่สุ ผม็ทนัวเอไม่ไหว น้อไปปรึษาิแพทย์
"ุเป็นโรหวาระแวในระยะเริ่ม้นนะรับ ถ้าปล่อยไว้นาน อาะถึั้นประสาทหลอนไ้" ุหมอเ้าอไ้ล่าว ่อนที่ะแนะนำให้ผมเ้ารับารให้ำปรึษาเิิบำบั และ่ายยาลายเรียให้
สอสามวันมานี้ ห้อฝั่ร้ามปิไฟลอเวลา เหมือนะไม่มีนอยู่
แ่ราวนี้ ถ้ามันโผล่มาอีเมื่อไหร่ ผมะไ้รู้สัทีว่ามันือใร
ใ่ไอ้พี่้อมู่รีนล่าสุอผมรึเปล่า
เพราะผมลทุนไปื้อล้อส่อทาไลแบบที่ใ้ในารทหารมาเรียมไว้แล้ว
้วยำลัยายหลายสิบเท่า บวับารมอเห็นไ้แม้ในที่มื
ผมะไ้เห็นหน้ามันัที ว่ามันือใร
และแล้ว ่วเวลาที่ผมรออย็มาถึ
ไฟในห้อนั้นสว่าึ้นอีรั้ พร้อมเาร่าอนที่ยืนมอผมอยู่หลัผ้าม่าน
ผมรีบยล้อส่อทาไลึ้นรวา
ใ่นที่ผมรู้ัริๆ้วย
เพราะมันือสแนี้รูปนัร้อื่อั ที่ถือป้ายเียนว่า "ลอสิ..แล้วุะรัีลส์"
End
ผลงานอื่นๆ ของ ชื่อนี้ไม่สามารถใช้ได้ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ชื่อนี้ไม่สามารถใช้ได้
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น